شب‌های خوشمزه در جاغرق!

شکم‌گردی در خنک‌ترین نقطه مشهد: از چای آتشی تا ساندویچ‌های دهه شصتی در “جاغرق”
آیا مسافر مشهد هستید و از رستوران‌های لوکس و شیشلیک‌های تکراری خسته شده‌اید؟ دلتان یک شب‌نشینی باحال، ارزان و به‌شدت خوشمزه در هوای خنک کوهستانی می‌خواهد؟
اگر جواب مثبت است، امشب مسیرتان را کج کنید. نه به سمت مال‌های بزرگ، بلکه به سمت جاده‌ای که بوی هیزم و بلال کبابی‌اش هوش از سرتان می‌برد. به “راسته شکم‌گردی جاغرق” خوش آمدید؛ جایی که شب‌های مشهد در آن معنای دیگری دارد!

۱. شروعی گرم با عطر چای آتشی و هیزم

به محض اینکه از ترافیک طرقبه عبور می‌کنید و وارد جاده پیچ‌درپیچ و زیبای جاغرق می‌شوید، اولین چیزی که توجه‌تان را جلب می‌کند، رقص شعله‌های آتش در کنار خیابان است. اینجا خبری از چای‌سازهای برقی نیست! سماورهای ذغالی بزرگ و کتری‌های سیاه شده روی آتش هیزم، نوید یک چای لب‌سوز و لب‌دوز را می‌دهند.
•    تجربه پیشنهادی: قبل از هر چیز، ماشین را کناری پارک کنید و یک لیوان چای آتشی با نبات زعفرانی بگیرید. گرمای لیوان در هوای خنک شبانگاهی طرقبه، خستگی سفر را از تن‌تان بیرون می‌کشد.

۲. سمفونی بلال‌های شیری و سس‌های جادویی

کمی که جلوتر بروید، بوی دودی اشتها‌آوری فضا را پر کرده است. اینجا پایتخت “شیربلال” خراسان است. بلالی‌ها در دو سبک متفاوت منتظر شما هستند:
•    سنتی‌بازها: بلال‌هایی که مستقیم روی زغال سرخ می‌شوند و در آب‌نمک غلیظ فرو می‌روند. ساده، ترد و بی‌نظیر.
•    مدرن‌پسندها (ذرت مکزیکی): لیوان‌های بزرگی که با دانه‌های ذرت بخارپز، قارچ فراوان، پنیر پیتزای کش‌دار و سس‌های مخصوص پر شده‌اند. این بمب انرژی برای شب‌گردی عالی است!

۳. بازگشت به گذشته با ساندویچ‌های نوستالژیک (بمب‌های پنیری)

اما ستاره اصلی این خیابان، دکه‌های ساندویچی کوچک و نقلی هستند. اینجا خبری از برگرهای دست‌ساز گران‌قیمت نیست. اینجا قلمرو “هات‌داگ‌های تنوری” و “کوکتل پنیرهای دودی” است.
نان‌های باگت ترد که داخلشان با سوسیس‌های سرخ‌شده، چیپس خلال ترد، خیارشور و گوجه پر شده و در نهایت با لایه‌ای ضخیم از پنیر پیتزا در فر تنوری می‌شوند. گاز زدن به این ساندویچ‌ها شما را مستقیم به حال و هوای اغذیه‌فروشی‌های دهه ۶۰ و ۷۰ می‌برد؛ همان‌قدر ساده، همان‌قدر لذیذ!

۴. ضیافت سنتی: آش، کشک بادمجان و میرزاقاسمی

اگر اهل فست‌فود نیستید، نگران نباشید. راسته جاغرق بهشت عاشقان غذاهای سنتی هم هست. رستوران‌های کوچک و دنجی که تخته‌های چوبی را در پیاده‌رو یا تراس‌های مشرف به رودخانه چیده‌اند، منوی متفاوتی دارند:
•    آش لخشک و آش رشته: کاسه‌های سفالی پر از آش داغ با تزیین کشک و پیازداغ و نعناداغ فراوان. “آش لخشک” (غذای محلی خراسان با رشته‌های پهن) را حتماً امتحان کنید.
•    کشک و بادمجان: بادمجان‌های کبابی له شده با گردوی فراوان و نان سنگک داغ که تازه از تنور درآمده است.
•    میرزا قاسمی: طعم سیر و گوجه دودی در کنار هوای پاک کوهستان، ترکیبی برنده است.
چرا باید یک شب را در جاغرق بگذرانید؟
این راسته فقط برای غذا خوردن نیست؛ یک تجربه فرهنگی و اجتماعی است.

1.    فضای صمیمی و زنده: تا دیروقت (حتی ۲ و ۳ بامداد) این خیابان بیدار و پر از هیاهوی مسافران و مشهدی‌هاست.
2.    قیمت اقتصادی: با هزینه‌ای که در رستوران‌های لوکس فقط برای سالاد می‌دهید، اینجا می‌توانید یک ضیافت شاهانه داشته باشید.
3.    خنکی هوا: حتی در چله تابستان، شب‌های جاغرق خنک و مطبوع است.
نکته کنکوری برای مسافران:
اوج شلوغی این مسیر شب‌های پنجشنبه و جمعه است. اگر آرامش را ترجیح می‌دهید، شنبه تا چهارشنبه بهترین زمان برای کشف این بهشت خوشمزه است.

مسیر دسترسی: مشهد، انتهای بلوار وکیل‌آباد، جاده طرقبه، میدان طرقبه به سمت جاغرق (بعد از طی حدود ۲ کیلومتر، بهشت شکم‌گردی آغاز می‌شود).
سفر خوش و نوش جان!

تاریخ انتشار : 1404/09/05