آرامگاه فردوسی

تاریخ انتشار: 1394/02/09

آرامگاه فردوسی

یکی از آرزو های پارسیان و پارسی دوستان، ادیبان و عاشقان ادبیات ایران ، دیدار از آرامگاه بزرگ مرد حماسه و ناجی تاریخ ادبیات ایران زمین ،حضرت فردوسی است. آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی در میان باغی مصفا به فاصله ۲۰ کیلومتری شمال شهر مشهد واقع شده است.این بنای یادمان توسط هوشنگ سیحون بر پایهٔ طرح پیشین آن توسط حسین لرزاده با کمی تغییرات در ابعاد و اندازه و تزئینات، طراحی و بازسازی شد.ساختمان کنونی آرامگاه در سال ۱۳۱۳ هم‌زمان با آیین‌های هزاره فردوسی گشایش یافت.

در سال 1313 شمسي همزمان با برگزاري جشن هزار فردوسي اولين بنا با طرح جديد افتتاح گرديد كه به علت عدم رعايت اصول فني نشست كرد و بعد از آن ساختمان فعلي كه الهام گرفته است شيوه معماري هخامنشي به ويژه آرامگاه كوروش بود در سال 1342 آغاز و در سال 1346 ه.ق خاتمه يافت.نماي بيروني بنا شامل عناصر تزئيني هخامنشي به خصوص ستونها و سرستونها است و اشعاري كه بر اضلاع چهارگانه بنا نگاشته شده از حكيم فردوسي و معرف انديشه و شخصيت وي مي‌باشد. بخش فوقاني بنا بصورت مجوف و توخالي ساخته شده و فضاي داخلي آن نيز علاوه بر الهام گرفتن از معماري دوره اشكاني شامل 20 ستون مرمري در پائين و 8 ستون در بخش فوقاني است. در بخشهايي از آرامگاه نيز ديوارنگاره‌هايي از فريدون صديقي نصب گرديده كه نمايش صحنه هايي از روايات شاهنامه است.

تاریخ انتشار : 1394/02/09











 

نماد اعتماد الکترونیکی